برادرم نعمت بیداری،روزی هر بی سر و پا نمی شود،واین پیکِ کوی وفا با هر دلی آشنا نمی گردد.بیداری میِتلخ وش است،با هر کامی سازگار و گوارا نیست.چه ام الخبائث است هر که را نوشیده است بلکه اندکی از آن چشیده است از مشتهیات نفسانی حتی از حور و غلمان چشم پوشیده است و دست کشیده است،آری:
آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند أشهی لنا و أحلی من قبلهِ العذاری
حالا که آمدی گویمت: «واستقِم کما أُرت» که «إنَّ الذین قالوا ربُّنا اللهُ ثُمَّ استقاموا تتنزَّلُ علیهم الملائکهُ ...»
چه خواهی که نداری و برای تو نیست؟اگر طالب مقام محمودی: «و مِنَ اللیلِ فتَهَجَّد به نافلهً لک عسی أن یَبعَثَکَ رَبُّکَ مقاماً محموداً».اگر عاشق مواقف شهودی:«أوَ لم یَکفِ برَبِّکَ أنّه علی کلّ شیءٍ شهید».اگر دستورالعمل خوراک خواهی الحمدلله همه ما در سفره عالم غیر معلمیم! می دانیم که چه کاره ایم احتیاج به دستور نداریم.
دائماً طاهر باش و به حال خویش ناظر باش و عیوب دیگران را ساتر باش.با همه مهربان باش و از همه گریزان باش.یعنی با همه باش و بی همه باش.خداشناس باش در هر لباس باشد.تو که سلیمان زاده ای حشمت دار،تو که صدیق حسن زاده ای وحشت دار.قرآن صورت کتبیه انسان کامل ـ أعنی حقیقت محمدیّه(صلی الله علیه و آله) ـ است ببین تا چه اندازه بدان قرب داری ؛ رسول الله(صلی الله علیه و آله) فرمود: «إنَّ هذا القرآن مأدبهُ الله».بنگر بهره ات از این مأدبه تا چه حد است.
ولی الله اعظم امام اوّل(علیه السلام) به فرزندش محمد بن حنفیه اندرز همی کرد که:
درجات بهشت بر عدد آیات قرآن است و در رستاخیز به قاری قرآن می گویند بخوان و بالا برو،و بعد از نبیین و صدّیقین کسی در بهشت در رتبت وی نیست.«واعلم أنَّ درجات الجنهِ علی عدد آیات القرآن،فإذا کان یوم القیامه یقال لقاریء القرآن إقرأ و ارق فلا یکون فی الجنه بعد النبیین و الصدیقین إرفع درجه منه»این بیان وصی چون آن کلام نبی بسیار کوتاه و بلند است.خدای متعالی داند که ارزش آنها چند است.
از امل چشم پوش و در عمل کوش.مرد جستجوی باش نه گفتگوی.از دریا بخواه نه از جوی.از فضول کلام چون فضول طعام دست بدار.سبکبار باش نه سبکسر و سبکسار.خروس در سحر به ذکر قدِوس و سبّوح در خروش است.کم از خروس مباش!
چون به خروش آمدی بدان که بهترین عطای دوست لقای اوست،مترصّد باش که:
گدایی گردد از یک جذبه شاهی به یک لحظه دهد کوهی به کاهی
این چند جمله بالعجاله تحریر شد.اگر مجال شد و حال مساعد شد،و عقل را در آنگاه تدبیر بود،و رأی منیر پیر عشق امضاء کرد،و تقدیر قضاء موافق آمد می توان کلماتی بر آن افزود،تا ببینیم.ولی برادرم تو را حال است و مرا مقال،این کجا و آن کجا؟تو را سوز است و مرا ساز.آن کوه است و این صدا،قصه این کوتاه است و ان دراز.
ببین به کجا کشید که کلاغی رهبر شد و چلاقی دستگیر! جغدی سخنور شد و پشه ای دلیر، «نعوذ بالله من سبات العقل و خفته».
باز دل سوی توکرده چه کنم جانم هوس کوی تو کرده چه کنم
دیوانه عشقت شده ام من مجنون لیلی شبهای تارمی من چه کنم
یارب دل و جان من پر ز خود کن هر لحظه وصالت خواهم چه کنم
ای دل برو در کوی خدا گدایی کن مغنی خداست و با جودت چه کنم
گدا که بر سر کوی پادشاه رود پادشاه جهان اله ام توایی چه کنم
صد سال اگر در عبادتت بسر برم من در مقعد صدق نباشم چه کنم
عارف به لقای خدا دلخوش است ایکاش با تو باشم بی تو چه کنم
هر کس که زتو غیر تو خواهد من جنت و فردوس بی تو چه کنم
ای خدای عاشقان و عارفان لله من هر آینه دنیا رابی تو چه کنم
بارالها خودت را به خودت شناختم من جز ذات با صفات و اسمات چه کنم
دستورالعمل نماز توبه و خواص آن...
جناب سید طاووس در اقبال می فرمایند : جناب رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم روز یکشنبه ماه ذی القعده از منزل خارج شدند و در جمع مردم تشریف فرما شدند و فرمودند : ایها الناس کدام یک از شما حاضرید که توبه کنید ؟
عرض کردند : آقا جان ما همه می خواهیم توبه کنیم و دیگر بد نکنیم . آقا فرمودند : یکشنبه ماه ذی القعده غسل کنید ، وضو بگیرید و بعد از وضو ، چهار رکعت به نیت نماز توبه ی روز یکشنبه نماز بخوانید و در هر رکعت ، سوره حمد یک مرتبه ، سوره توحید سه مرتبه ، سوره فلق یک مرتبه ، سوره ناس یک مرتبه ، بعد رکوع و سجده را به جای آرید .
رکعت دوم به همین نحو است ، اما قنوت ندارد چنان که تشهد هم ندارد .
رکعت سوم و چهارم در ادامه همان دو رکعت به همین نحو خوانده می شود .
آن گاه جناب رسول الله فرمودن پس از تشهد و سلام در پایان رکعت چهارم نماز هفتاد مرتبه أستغفرالله ربی و أتوب إلیه و سپس آن را به جمله ی لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیمختم نمایید و در آخر بگویید : یا عزیز یا غفّار اغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فإنه لایغفر الذنوب إلا أنت .
این دستورالعمل در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی در اعمال ماه ذی القعده نیز نقل شده است و توجه داشته باشید وقتی که پیغمبر یا امامی دستورالعملی را می فرمایند باید طبق متن فرمایش معصوم عمل کرد .
سپس حضرت در مورد برکات نماز توبه فرمودند : هیچ عبدی نیست که این عمل را انجام دهد جز آن که ندا از آسمان می آید که ای بنده ی خدا اعمالت را از نو شروع کن چون که توبه ی تو قبول و گناه تو بخشیده شده است . و ملک دیگر از تحت عرش ندا می دهد که ای عبد مبارک باشد بر تو و بر اهل تو و ذریه تو . و منادی دیگری ندا می دهد که ای عبد ، تو بر ایمان می میری و از تو دین گرفته نمی شود و قبر تو فسحت می یابد و نورانی می گردد. و منادی دیگر ندا می دهد که پدر و مادر اگر از تو خشمگین بوده اند ، راضی شدن و گناه آنان و ذریه ی تو بخشیده شد و تو نیز در دنیا و آخرت در وسعت رزق قرار گرفتی و در نهایت جبرئیل گوید: من آنم که با ملک الموت برای تو می آیم که بر تو مدارا کند و اثر مرگ ، تو را مخدوش نکند که جان تو به سلامتی از تن تو بیرون رود .
آن گاه مردم از آقا پرسیدند این نمازی که فرمودید، مربوط به هر روز یکشنبه است ، یا مخصوص ماه ذی القعده است ؟ آقا فرمودند : نه ، در هر یکشنبه می توانید این کار را انجام بدهید و در غیر این ماه هم می شود که جبرئیل به من چنین تعلیم داد .
منبع: حضور و مراقبت استاد بزرگوار آیت الله صمدی آملی روحی فداه
انگار هوای کعبه ات نایاب شد طواف کعبه ات امسال نایاب شد
ای وای شقی ترین افراد شوند پرده دار کعبه ات غاصب شد
در دل آرزو وصال کعبه ات دارم انگار که همه جا برام کعبه شد
شد کعبه جانان و دل وصل تو شد وصل شدن به تو حل المسائلم شد
ساقی کعبه ات داده جرعه مست آلود
مست جرعه وصلت و کعبه ام مثالت شد
یارب کعبه که سنگ و خشتی بیش نیست
بینم که در عالم صاحب کعبه نصیبم شد
دیده گر بشویم زغیر حق بینم
طواف کل جهان بر گرده حق تعالی شد
بارالها دیده حق بین ده مرا
از هر چه غیر تو هست رهم توحید شد
ای که مولی الموحدین درت نازل شد
حقا که قرآن ناطق برت نازل شد
کعبه فخر کن که شرافت به مولد علیست
وانگه که جز سنگ و گل تو را باقی شد
دشمن علی بدان در طواف کعبه ات
گردشت دورخدای علی وعلی ساری شد
علم اگر با عمل عجین شود
بهترین معجون انگبین شود
آن که علم بدون عمل دارد
علمش در واقع بی ثمر آید
فدای مولایم خاتم که فرموده
من شهر علمم و علی درب علم آیید
هر کس که خواهد دخولی به درونش
بی اذن علی اعلا هیچ نشاید
یارب تو کرم فرما ز این علم ما را
وز علم و حقیقت بالاتر ذو علم آید
طالب علم تو را به باب علم باید
شایسته هر علم به صاحبش باید
مولا امیرالمومنین علی اعلا حقا
صاحب علمی و حقی به مولا صددر صد