«قوت القلوب فی معاملة المحبوب»، کتابی شریف و مغتنم به زبان عربی و از آثار شیخ ابو طالب محمد بن علی مکی، در عرفان عملی است و به «قوت القلوب» شهرت دارد. نام کامل این کتاب «قوت القلوب فی معاملة المحبوب و وصف طریق المرید الی مقام التوحید»، می باشد.
در این کتاب، از آنچه مرید و سالک تا رسیدن به مقام توحید بدان نیاز دارد، سخن گفته میشود؛ اعم از فقه اصغر که فروع دین و تکالیف شرعی است و فقه اوسط که علم اخلاق است و فقه اکبر که عقاید است... با یک نگاه اجمالی به عناوین هر باب کتاب (که در ذیل مطلب آورده ایم) به دایره وسیع مطالب این کتاب پی می برید.
یکی از کتبی که حضرت علامه حسن زاده آملی بر گنجاندن آن در عداد کتب درسی حوزه علمیه تاکید دارند، همین کتاب شریف است. ایشان در کتاب "نور علی نور" آورده اند:
- امید آنکه در حوزه هاى علمیه صحف ادعیه و اذکار که از ائمه اطهار ما صادر شده اند و بیانگر مقامات و مدارج و معارج انسانند از متون کتب درسى قرار گیرند و در محضر کسانى که زبان فهم و اهل دعا و سیر و سلوکند و راه رفته و راه نمایند درس خوانده شوند. در نظر این کمترین اول "مفتاح الفلاح شیخ بهائی" و پس از آن "عده الداعى ابن فهد حلى" و بعد از آن "قوت القلوب ابوطالب مکى" و سپس "اقبال سید بن طاووس" و در آخر انجیل اهل بیت و زبور آل محمد "صحیفه کامله سجادیه" در عداد کتب درسى در آیند که نقش خوبى در احیاى معارف اصیل اسلامى است.
***
بنابراین بر آن شدیم که چاپ نفیسی از کتاب قوت القلوب را در خدمت خوانندگان محترم قرار دهیم. این نسخه، چاپ دار التراث مصر و در 3 جلد به زبان عربی است.
دانلود کتاب قوت القلوب:
حجم: 36 مگابایت
***
عناوین سرفصلهای کتاب قوت القلوب:
۱. در بیان آیاتی که در آنها ذکر معامله است؛
۲. در بیان آیاتی که در آنها اوراد شب و روز ذکر شده است؛
۳. در بیان وظایف واجب و مستحب مرید در روز و شب؛
۴. در بیان اذکار و آیاتی که بعد از نماز صبح مستحب است قرائت شود؛
۵. در بیان گزیدهای از دعاهای بعد از نماز صبح؛
۶. در بیان وظایف مرید بعد از نماز صبح؛
۷. در بیان اوراد هفت گانه روز؛
۸. در بیان اوراد پنج گانه شب؛
۹. در بیان وقت فجر و حکم دو رکعت آن و حکم وتر و وقت قضا و ادای آن و... ؛
۱۰. در بیان شناخت زوال و زیادی و کمی سایه با قدمها و اختلاف آن در تابستان و زمستان؛
۱۱. در بیان فضیلت نماز در روزها و شبهای هفته؛
۱۲. در بیان نماز وتر و فضیلت نماز در شب؛
۱۳. در بیان اوراد و اذکاری که مستحب است عبد در هنگام برخاستن از خواب برای تهجد و در وقت بیدار شدن هنگام بامداد بگوید؛
۱۴. در بیان تقسیم شب برای خوابیدن و شب زنده داری و ویژگیهای شب زنده داران و سحرخیزان؛
۱۵. در بیان تسبیح و ذکر و نماز بنده در روز و شب و فضیلت نماز جماعت و بیان افضل اوقات اجابت و نماز تسبیح؛
۱۶. در بیان معامله عبد در تلاوت قرآن و ویژگی تلاوت کنندگان واقعی قرآن؛
۱۷. در بیان برخی از آیات قرآن که مشتمل است بر اجمال ، ابهام ، اختصار، تکرار، تفصیل و ایصال و ستایش دانشمندان و نکوهش بی خبران و تفسیر آیات غریب و مشکل قرآن؛
۱۸. در بیان اوصاف ناپسند اهل غفلت؛
۱۹. در بیان قرائت قرآن با صدای آشکار و تفصیل احکام قرائت به صدای آشکار و آهسته؛
۲۰. در بیان احیای شبهایی که امید است احیای آنها دارای فضیلت و استحباب باشد و دوام اوراد در روزهایی که فضیلت دارند و آن نوزده روز است؛
۲۱. در بیان جمعه و آداب و رسوم آن و آنچه که در روز و شب جمعه برای مرید استحباب دارد؛
۲۲. در بیان روزه و اوصاف روزه داران و روزههای استحبابی و روشهای روزه داران در روزه و روزه خاص؛
۲۳. در بیان محاسبه نفس و مراعات وقت؛
۲۴. در بیان ماهیت ورد مرید و وصف حال عارف؛
۲۵. در بیان تعریف نفس و تصریف یافتههای عارفان؛
۲۶. در بیان مشاهده ی اهل مراقبه؛
۲۷. در بیان اساس و بنیان سلوک مریدان؛
۲۸. در بیان مراقبه مقربان و مقامات موقنان؛
۲۹. در بیان اهل مقامات از مقربان و تشخیص اهل غفلت از مطرودان؛
۳۰. در بیان تفصیل خواطر اهل قلوب و صفت قلب و تمثیل آن به انوار و جواهر؛
۳۱. در بیان علم و فضیلت آن و اوصاف علما و فضیلت علم معرفت بر سایر علوم و روشن شدن شیوههای علمای سلف صالح و فضیلت علم سکوت و روش پرهیزکاران در علم و فرق بین علم ظاهر و باطن و بین علمای دنیا و آخرت و فضیلت اهل معرفت بر علمای ظاهر و بیان علمای دنیادار و وصف علم و شیوه تعلیم و نکوهش داستانها و سخنانی که گذشتگان به وجود آوردند و بیان اقوال و افعالی که مردم در میان خودشان رواج دادند و بیان فضیلت ایمان و یقین بر سایر علوم و... ؛
۳۲. در بیان شرح مقامات یقین و احوال موقنان که نه مقام است: توبه ، صبر ، شکر ، رجاء ، خوف، زهد ، توکل ، رضا و محبت؛
۳۳. در بیان ارکان پنج گانه اسلام که عبارتند از: شهادتین، نماز، زکات ، روزه و حج ؛
۳۴. در بیان تفصیل اسلام و ایمان و مبانی اسلام و ارکان ایمان؛
۳۵. در بیان اتصال ایمان به اسلام، در معنی و حکم و انفصال آن دو از هم در تفصیل و اسم؛
۳۶. در بیان فضایل اهل سنت و طریقت و شیوه ی پیشوایان پیشین و بیان خصلتهای شریعت و شرطی که مسلمان ، بدان مسلمان میشود و بیان نیکویی اسلام و علائم محبت به خدا و بیان حق مسلمان بر مسلمان و بیان آداب جسد و مباحثی در مورد لحیه و بیان نوافل رکوع ؛
۳۷. در بیان شرح گناهان کبیرهای که اعمال را نابود و عاملان را هلاک میکند و تفصیل آنها و منازل اهل کبایر و مسئله محاسبه ی کافران؛
۳۸. در بیان اخلاص و شرح نیت و برتری نیت بر عمل و امر به تحسین نیت در دگرگونی احوال و تحذیر از دخول آفتها بر نیت در افعال؛
۳۹. در بیان مرتب نمودن غذاها با کم کردن آنها یا زیاد کردن فاصله آنها و بیان ریاضت مریدان در خوردن و فضیلت گرسنگی و شیوه ی پیشینیان در کم خوری؛
۴۰. در بیان خوردنیها و نوشیدنیها و آداب و سنن و مکروهات و مستحبات خوردن و آشامیدن و بیان اخبار در فضیلت کم خوری و نکوهش شکم بارگی؛
۴۱. در بیان فضایل فقر و واجبات آن و ویژگی عوام و خواص فقراء و تفصیل رد و قبول بخشش و شیوهی پیشینیان در آن و بیان اختلاف بخشندگان در آشکار و نهان کردن بخشش و فضیلت آشکار کردن نزد برخی و تفصیل آن؛
۴۲. در بیان احکام مسافر و انگیزههای سفر؛
۴۳. در بیان احکام امام جماعت و اوصاف امام و ماموم؛
۴۴. در بیان برادری ایمانی و مصاحبت و محبت برادران دینی و احکام برادری دینی و اوصاف محبان؛
۴۵. در بیان پیمان زناشویی و ترک آن و اینکه کدام یک برتر است و گزیدهای از احکام زنان؛
۴۶. در بیان حمام رفتن؛
۴۷. در بیان اسباب کسب و کار و واجبات و محرمات و مستحبات و مکروهات تجارت و وجوب علم به آنها بر تاجران و بیان اخبار در معاملات و صنایع و شیوه ی پرهیزکاران پیشین؛
۴۸. در بیان تفصیل حلال و حرام و مشتبه و برتری حلال و نکوهش مشتبه.
برگرفته از ghasedoon.ir